Hastalığımın bana verdiği yetkiye dayanarak ölümüne tribe girip klavye başına oturuyorum.Başıma gelen her şeye bahaneler uydurur oldum, hiç oturupta olacağı varmış olmuş dediğim görülmemiştir.Hep bir bahane hep bir bahane.Bahanelerle daha güçlü olurum daha çabuk toparlarım diye düşünüyorum ama dahada batırıyor. Artist gibi dolaşıp soğuk yediğim için değil, salgın var.Salgın varda yanımda ki kimse hasta değildiki hepsi iyileşti ben onlardan öncede onlardan sonrada bayrağı elimde taşıyorum. nereden bulaşacak ? Bak işte yeni bir bahane sayılır. Her şeye bi bahane bulup boşveriş, vazgeçiş istiyorum. Her şey gayet açık, net. İşte ben vazgeçersem elimde hiçbir şeyim kalmaz.Gözüm kapalı inandığım doğrumu yarı yolda bırakamam ki, adama hayvan derler adama ibne derler.Bırakmamayı tercih ediyorum bende, devam etmeyi, her şeyi silip atmayı değilde, her şeyi yeniden çizmeyi.Yorulsam da hem yazacağım hem çizeceğim, belki çizime pek yeteneğim yok, çöp adam bile çizemem ama okudukça içine işeyecek şeyler yazarım buranın taslağı bunun için var. Ne kadar inandırıcı gelir bilmiyorum ama hiç bu kadar susmamıştım.Şuan anlatsam bile ölümüne susuyorum.Tamam o zaman su içeyim dersem burda engeli spamı kendi kendime yerim. Neyse.Bu aralar hep aynı rüyayı görür oldum, birileri hep bana sesleniyor böyle koskocaman salonun içinde sahnenin ortasındayım, bazıları benden birşeyler bekliyor bi açıklama ya da gösteri bilemiyorum öyle gözümün içine bakıyolar anlayamıyorum orasını karanlıkta pek kestiremedim, çok karmakarışık, bazıları oradan çıkmamı istiyor pankart hazırlamışlar öyle yazıyor dahası da var ama okuyamıyorum. En net olan o. Sanırım buda sana işaret, bi tarafım bırakma diyor, bi tarafım ise arkama bakmadan yürümemi.2. seçeneği bana yaptırmasan olur mu ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder